Met beleid en regels kan de overheid bedrijven zowel aanmoedigen als verplichten tot maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVO). Het Nederlandse MVO-beleid beperkt zich vooralsnog tot het hanteren van vrijwillige beleidsinstrumenten, zoals de IMVO-convenanten. Effectief MVO-beleid vraagt echter om een doordachte combinatie van verschillende typen beleidsinstrumenten: voorlichting, verleiding, voorwaarden en verplichting (‘de vier V’s’). Daarom zijn bindende maatregelen, zoals de Wet Zorgplicht Kinderarbeid en brede due diligence-wetgeving, nodig in aanvulling op vrijwillig beleid. Zo geeft de overheid invulling aan de ‘doordachte mix’ van beleidsmaatregelen uit de UN Guiding Principles for Business and Human Rights (UNGP’s)